Περί Ζωής

Ο Θαλής 

Γιατί ζούμε;
Όχι … δεν είναι ένδειξη τάσεων ματαιοδοξίας, είναι μια ερώτηση των εφηβικών μου χρόνων που τώρα δεν μπορώ να απαντήσω, τότε, τουλάχιστον, το έψαχνα.
Γιατί ζούμε;
Θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει κάτι , κάτι που να μοιάζει με απάντηση.
Να μοιάζει αλλά να μην είναι. Σίγουρα δεν θα είναι μια σαφή και οριοθετημένη απάντηση. Σίγουρα.
Θεωρώ πολύ πιθανό να είναι λάθος η ερώτηση. Μάλλον όχι η ερώτηση, το γεγονός ότι έχουμε χωρίσει αυτά που υπάρχουν γύρω μας σε ζωντανά ή νεκρά.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι νεκρό γύρω μας. Ο αέρας, οι πέτρες και το χώμα είναι κομμάτι ενός μεγαλύτερου οργανισμού.

Ναι, έτσι πρέπει να είναι.

Κατά τον ίδιο τρόπο που ένα … κόκαλο ή … κύτταρο δεν ξέρει από μόνο του, ή έτσι πιστεύουμε, ότι αποτελεί μέρος ενός ανθρώπου, ενός οργανισμού, έτσι και η γη είναι μέλος ενός μεγαλύτερου ζωντανού οργανισμού ή είναι και “αυτόνομα” ζωντανή.

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι κάτι νεκρό, όπως η αστρική σκόνη από την οποία αποτελούμαστε, να γέννησε κάτι ζωντανό.

Απλά όλα είναι και ήταν ζωντανά από την αρχή.

Και τα ζώα και τα φυτά και ο αέρας και το νερό και το χώμα και οι πέτρες. Έτσι όπως έλεγε και ο Θαλής ο Μιλήσιος .
Η ερώτηση γιατί ζούμε είναι η ίδια με την ερώτηση: Γιατί υπάρχουμε; δηλαδή γιατί υπάρχει η ύλη και ο χρόνος; Η απάντηση είναι άγνωστη σε μένα.