18 Δεκ 2007

Ένα μικρό απόσπασμα από την ιστορία (μου)

mother
Στην αγκαλιά εγώ. Η μητέρα μου έγκυος στον αδελφό μου στην αυλή του σπιτιού μας.

Σεπτέμβριος του 1973 σε μια επαρχιακή πόλη.
Μια οικογένεια με δυο μικρά παιδιά ετοιμάζεται να μετακομίσει.
Μπροστά στο σπίτι υπήρχε πολύ λάσπη κι έτσι το γεμάτο πράγματα φορτηγό είχε κολλήσει στον χωματόδρομο.
Μερικά κλαδιά από τα γύρω δέντρα κάτω από τις πίσω ρόδες και το φορτηγό ξεκόλλησε.
Η διαδρομή τεράστια, σχεδόν τριακόσια χιλιόμετρα.
Τεσσάρων χρονών ο μεγάλος γιος, τριών ο μικρός. Ξεκίνησαν για το ταξίδι.
Η μητέρα δεν ήταν ευχαριστημένη για το γεγονός αλλά ο πατέρας είχε ήδη κανονίσει σπίτι και δουλειά.
Το κουρείο που διατηρούσε εκεί δεν απέφερε σημαντικά κέρδη ενώ τα χρήματα από τα έξι χρόνια που ήταν στην Γερμανία, πριν παντρευτεί, είχαν εξανεμιστεί προ πολλού. Η σκέψη του πατέρα ήταν να παντρευτεί και να ξαναπάει στην Γερμανία αλλά η μητέρα το απέτρεψε.
Το νέο νοικιασμένο σπίτι στα περίχωρα της Αθήνας, κοντά σε βιομηχανική περιοχή, ήταν παλιά μονοκατοικία με πέτρινο φαρδύ μπροστινό τοίχο.
Τα παιδιά στην γειτονιά ήταν πολλά, πάρα πολλά. Υπήρχαν οικόπεδα σε πολλά σημεία των γύρω δρόμων ενώ συχνά έβλεπες οικοδομική δραστηριότητα. Τα δυο μικρά παιδιά ήταν ασυνήθιστα σε κάθε τι που έβλεπαν. Δεν είχαν συνηθίσει την παρουσία τόσων ανθρώπων και αντικειμένων κοντά τους.


Η οικογένεια ξεκίνησε από τα περίχωρα του Αγρίνιου για την πόλη του Κορυδαλλού.

6 σχόλια:

  1. Να σου κάνω σεφτέ αγαπητέ μου φίλε, για πολλούς λόγους.

    Πρώτον για το ωραίο πόστ. Η ιστορία της φυγής, νοσταλγικά γυρνάει στο μυαλό του ώριμου ανθρώπου. Που βάζει πια τους γονείς του και αυτά που είδε στις σωστές τους διαστάσεις.

    Η νέα εμπειρία, η μετακόμιση, ο ξεσηκωμός. Η καινούργια γειτονιά. Η φωτογραφία θα πρέπει να σε αναστατώνει. Η μητέρα, το σύμβολο της αγάπης.

    Το δεύτερο, είναι κάτι που έψαχνα την ευκαιρία να στο πώ. Πάντα ήθελα να γίνω ηλεκτρολόγος! Ναι, θα μου άρεσε πολύ. Τα ηλεκτρικά πάντα με τραβούσαν. Οταν το σκέφτηκα ήταν πιά αργά. Στην Αμερική αυτή η διαδικασία παίρνει χρόνια σπουδών, και τουλάχιστον 1000 ώρες πιστοποιημένης εργασίας για την ειδική άδεια.


    Ηλεκτρολόγε μου, σου εύχομαι Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Locus σε ευχαριστώ για τις ευχές και αντεύχομαι.

    Με συγκινείς με τα καλά σου λόγια .
    Με αποκαλείς φίλο και αυτό δεν μου αφήνει περιθώρια να μην σε αποκαλώ κι εγώ φίλο.

    Δεν σου κρύβω ότι εκείνο το «ηλεκτρολόγε μου !» και η προτροπή σου για νέο post στο τελευταίο δικό σου post, με ώθησε να γράψω αυτό εδώ.
    Διάλεξα αυτό το θέμα γιατί υπέθεσα ότι θα σου άρεσε.

    Ώστε φίλε μου ήθελες να γίνεις ηλεκτρολόγος.
    Εγώ από μικρός έψαχνα τα ηλεκτρικά και τα ηλεκτρονικά ,έβλεπα και τον πατέρα μου που ήταν (και είναι ) μαστροχαλαστής , ήρθαν και τα πράγματα ανάλογα, κι έτσι έγινα ηλεκτρολόγος.
    Μου άρεσαν πολύ και τα computer . Αλλά τελικά, επειδή διάβαζε περισσότερο, έγινε ο αδελφός μου κομπιουτεράς :-)

    Να είσαι πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ και εγώ για τις ευχές!
    Και χαίρομαι που έγραψες το κείμενο. Μου αρέσουν πράγματι οι ιστορίες της ζωής, τα ταξίδια στο χρόνο. Πιστεύω πως αν κάποιος πλησιάσει τους ανθρώπους με πραγματικό ενδιαφέρον, μαθαίνει πολλά. Ανοίγουν οι άνθρωποι τη ψυχή τους εύκολα.

    Αφήνω τους συνειρμούς της σκέψης μου να κυλήσουν. Ξέρεις τι σκέφτηκα όταν είδα τι φωτογραφίας σου? Σε φαντάστηκα να γυρνάς το σπίτι σου ψάχνοντας συρτάρια και κουτιά, για να βρείς την φωτογραφία των παιδικών σου χρόνο. Με νοσταλγία, με επιθυμία να τη δείς. Να πάς πίσω στη ζωή σου, να αναπολήσεις το σπίτι που άφησες πίσω, να πείς δυό λόγια για τους γονείς σου. Το φορτηγό που κόλλησε στις λάσπες. Τη νέα γειτονιά με τα πολλά παιδιά. Τη μητέρα που δεν ήθελε να πάει στην Γερμανία.

    Και μετά θα ρώτησες τον εαυτό σου, αν γράψω κάτι θα ενδιαφερθεί κανένας; Η απάντηση είναι πως ναί. Θα ενδιαφερθούν πολλοί.

    Πίσω απο τις λέξεις, κρύβονται πολλά. Μου έφερε το κείμενό σου μια ανάμνηση της δικιάς μου γειτονιάς. Η φωτογραφία δείχνει τη μητέρα όλων μας, με μας στην αγκαλιά της.

    Οσο για την επιθυμία μου να γίνω ηλεκτρολόγος, το εννοώ. Πολύ χρήσιμο και ενδιαφέρον επάγγελμα.

    Ηλεκτρολόγε μου, συνέχισε. Απο τη πορεία μας στη μπλογκόσφαιρα, το καλλίτερο λάφυρο είναι μερικοί φίλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ Ηλεκτρολόγε!!
    Καλή Χρονιά ολόκαρδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. MOY ΘΥΜΗΣΕΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ...ΑΠΟ ΑΤΤΙΚΗ ΠΙΕΡΙΑ Κ ΤΟΥΜΠΛΕΞ .....!!!!ΚΑΛΗΜΕΡΑ ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ίριδα είναι πολύ ευχάριστο για μένα να σου θυμίζω με την ιστορία μου δικά σου βιώματα .

    Να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Διαβάζω όλα τα μηνύματα ...